Τριώροφο το Σέιχ Σου

Πριν από σχεδόν 14 χρόνια, η κατάμαυρή του όψη του, χωρίς ίχνος ζωής, "στεφάνωνε" τη Θεσσαλονίκη από ψηλά, "μαυρίζοντας" την ψυχή των κατοίκων της. Τώρα, όμως, η φύση έχει "ντύσει" το λόφο με τον καταπράσινο μανδύα της και νεαρά δεντράκια χαίρονται τη ζωή, στέλνοντας αισιόδοξα μηνύματα για το μέλλον της αιωνόβιας πόλης.
Το περιαστικό δάσος Θεσσαλονίκης, μετά την καταστροφική πυρκαγιά της 7ης Ιουλίου 1997, μοιάζει να αναγεννιέται από τις στάχτες του, χάρη, κυρίως, στη φυσική αναγέννηση, αλλά και την εκτεταμένη τεχνητή αναδάσωση. Τα πουρνάρια, τα πεύκα και τα κυπαρίσσια, που υπήρχαν πριν από την φωτιά, έχουν καλύψει και πάλι το 55% του δάσους που κάηκε, σε έκταση 16.640 στρεμμάτων. Σημαντικό ρόλο στην αναγέννηση έχουν παίξει και τα δενδρύλλια που φυτεύτηκαν τα επόμενα χρόνια, αν και πολλά απ΄ αυτά δεν κατάφεραν να διατηρηθούν.
«Προχωράμε πλέον στον εμπλουτισμό του δάσους με δρύες αλλά και καρποφόρα δέντρα, μουριές, συκιές, καστανιές, κέδρους και πυράκανθους που φυτεύονται σε διαφορετικά σημεία», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υπεύθυνος αναδασώσεων της Διεύθυνσης Αναδασώσεων Θεσσαλονίκης, Σπύρος Θεοδοσίου.
Η Διεύθυνση ιδρύθηκε το 1977, με σκοπό την παραγωγή του κατάλληλου φυτευτικού υλικού στα δασικά φυτώρια, την εκτέλεση έργων αναδασώσεων, διευθέτησης χειμάρρων, δασικής αναψυχής και λευκοκαλλιέργειας. Η περιοχή ευθύνης της είναι ο νομός Θεσσαλονίκης και επικουρικά οι νομοί της περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Σε συνεργασία με τις υπόλοιπες δασικές υπηρεσίες, μεριμνά γενικότερα για την προστασία και την αναβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος της συγκεκριμένης περιοχής.
Όπως διευκρίνισε ο κ. Θεοδοσίου, «είμαστε πλέον στο τέλος της περιόδου αναδασώσεων και η διεύθυνση προχωρά μόνο σε βελτιώσεις». Πάντως, το 2010 φυτεύτηκαν γύρω στα 60.000 δενδρύλλια και, λόγω των καιρικών συνθηκών,
κατάφεραν να επιβιώσουν τα περισσότερα απ΄ αυτά, καθώς μετά τη φύτευσή τους δεν ποτίζονται.
«Από θέμα κόστους, καλύτερα είναι να φυτευτούν 10 φορές παρά να ποτίζονται και επιπλέον, όσα δεν μαραίνονται, σημαίνει ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν στις συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή», εξηγεί ο κ. Θεοδοσίου.
Διευκρινίζει, ωστόσο, ότι στις χιλιάδες αναδασώσεις που γίνονται κάθε χρόνο από φορείς και σωματεία, το κάθε δενδρύλλιο χρεώνεται από 1 έως 3,5 ευρώ, ανάλογα με το ύψος του και το λάκκο που πρέπει να σκαφτεί για να φυτευτεί.
"Τριώροφο" θα γίνει το δάσος;
Αντίθετος στις συνεχιζόμενες αναδασώσεις, δηλώνει ο Λεωχάρης Πάγκας, αναπληρωτής καθηγητής Δασοκομίας της Σχολής Δασολογίας του ΑΠΘ και πρόεδρος της Ελληνικής Δασολογικής Εταιρίας.
«"Τριώροφο" θα γίνει το δάσος με όλες αυτές τις αναδασώσεις», σημειώνει χαριτολογώντας και εκφράζοντας τις επιφυλάξεις του για την ύπαρξη οργανωμένου σχεδίου αναγέννησης του δάσους. Σύμφωνα με τον κ. Ζάγκα, θα έπρεπε να υπάρξει συνεργασία με την πανεπιστημιακή κοινότητα για τον εκ βάθρων σχεδιασμό του δάσους, μετά την πυρκαγιά, κάτι που όμως δεν έγινε.
«Στην αναδάσωση φυτεύτηκαν μέχρι και κυπαρίσσια Αριζόνας, ξενικά δηλαδή προς την περιοχή είδη», λέει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι η αναδάσωση, πολλές χρονιές, πήγε χαμένη, αφού τα φυτά δεν ποτίστηκαν και δεν μπόρεσαν έτσι να επιβιώσουν.