Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που ψήφισε η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου ανάμεσα σε άλλα προβλέπει την ιδιωτικοποίηση μέρους του Οργανισμού Λιμένος και της Εταιρείας Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης, δύο εταιρειών που έχουν ιδιαίτερη στρατηγική και αναπτυξιακή σημασία για την πόλη και την ευρύτερη περιοχή. Ήδη στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας σημαντικό ποσοστό των μετοχών των δύο εισηγμένων στο Χρηματιστήριο Αθηνών εταιρειών περιήλθε στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), έγινε δηλαδή το καθοριστικό βήμα για την αποκρατικοποίησή τους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται η πλήρης ή η εν μέρει ιδιωτικοποίηση των συγκεκριμένων οργανισμών της Θεσσαλονίκης: Η διαφορά στην παρούσα (ιδιαίτερα δυσμενή για τη χώρα μας) οικονομική συγκυρία έγκειται στο φόβο μήπως τόσο ο ΟΛΘ όσο και η ΕΥΑΘ πωληθούν έναντι πινακίου φακής -και δυστυχώς οι φόβοι αυτοί είναι βάσιμοι.
Μέχρι στιγμής δεν έχουν αποσαφηνιστεί οι ακριβείς όροι με τους οποίους οι συγκεκριμένες εταιρείες (ή έστω μέρος τους) θα περάσουν στον έλεγχο ιδιωτών. Έτσι πολλά είναι και τα θέματα που αφορούν το αναπτυξιακό μέλλον της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής και τα οποία παραμένουν ανοικτά.
Για παράδειγμα κρίσιμο ζήτημα στην περίπτωση του ΟΛΘ αποτελεί το εάν το δημόσιο θα διατηρήσει έναν ρόλο που θα του επιτρέψει να συνεχίσει να έχει λόγο σε ένα λιμάνι-θύρα εισόδου στη Βαλκανική, το οποίο εξ αυτού του λόγου μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό αναπτυξιακό ρόλο για την ευρύτερη γεωπολιτική περιοχή.
Αντίστοιχα στην περίπτωση της ΕΥΑΘ το διακύβευμα έγκειται στο ίδιο το αντικείμενο της Εταιρείας και στη διαχείρισή του -δηλαδή αν το νερό θα εξακολουθήσει να αποτελεί κοινωνικό αγαθό, το οποίο χρήζει προστασίας, ή θα αποτελέσει απλό αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους «πελάτες», που δεν θα είναι σε θέση να καλύψουν υποχρεώσεις τους προς το διαχειριστή του).
Στο δρόμο της ιδιωτικοποίησης των δύο εταιρειών της Θεσσαλονίκης πορεύεται και η ΔΕΘ, η οποία αρχίζει άμεσα τη διαδικασία ενοποίησής της με την Helexpo, παράλληλα με τη διερεύνηση (μέσω τεχνικού συμβούλου που ορίζεται εντός των επομένων δύο εβδομάδων) της οριστικής χωροθέτησης του διεθνούς εκθεσιακού κέντρου της (είτε στη Σίνδο είτε στην υφιστάμενη τοποθεσία).
Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται η πλήρης ή η εν μέρει ιδιωτικοποίηση των συγκεκριμένων οργανισμών της Θεσσαλονίκης: Η διαφορά στην παρούσα (ιδιαίτερα δυσμενή για τη χώρα μας) οικονομική συγκυρία έγκειται στο φόβο μήπως τόσο ο ΟΛΘ όσο και η ΕΥΑΘ πωληθούν έναντι πινακίου φακής -και δυστυχώς οι φόβοι αυτοί είναι βάσιμοι.
Μέχρι στιγμής δεν έχουν αποσαφηνιστεί οι ακριβείς όροι με τους οποίους οι συγκεκριμένες εταιρείες (ή έστω μέρος τους) θα περάσουν στον έλεγχο ιδιωτών. Έτσι πολλά είναι και τα θέματα που αφορούν το αναπτυξιακό μέλλον της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής και τα οποία παραμένουν ανοικτά.
Για παράδειγμα κρίσιμο ζήτημα στην περίπτωση του ΟΛΘ αποτελεί το εάν το δημόσιο θα διατηρήσει έναν ρόλο που θα του επιτρέψει να συνεχίσει να έχει λόγο σε ένα λιμάνι-θύρα εισόδου στη Βαλκανική, το οποίο εξ αυτού του λόγου μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό αναπτυξιακό ρόλο για την ευρύτερη γεωπολιτική περιοχή.
Αντίστοιχα στην περίπτωση της ΕΥΑΘ το διακύβευμα έγκειται στο ίδιο το αντικείμενο της Εταιρείας και στη διαχείρισή του -δηλαδή αν το νερό θα εξακολουθήσει να αποτελεί κοινωνικό αγαθό, το οποίο χρήζει προστασίας, ή θα αποτελέσει απλό αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους «πελάτες», που δεν θα είναι σε θέση να καλύψουν υποχρεώσεις τους προς το διαχειριστή του).
Στο δρόμο της ιδιωτικοποίησης των δύο εταιρειών της Θεσσαλονίκης πορεύεται και η ΔΕΘ, η οποία αρχίζει άμεσα τη διαδικασία ενοποίησής της με την Helexpo, παράλληλα με τη διερεύνηση (μέσω τεχνικού συμβούλου που ορίζεται εντός των επομένων δύο εβδομάδων) της οριστικής χωροθέτησης του διεθνούς εκθεσιακού κέντρου της (είτε στη Σίνδο είτε στην υφιστάμενη τοποθεσία).
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου