«Ο γάμος σε βοηθάει να ξεπερνάς παρέα με τον άνθρωπό σου προβλήματα που δεν θα είχες αν δεν παντρευόσουν». Για τον αν η ρήση είναι σωστή ή απλώς κυνισμός της στιγμής, ερίζουν οι επιστήμονες. Και έχουν βαλθεί να αποδείξουν, μέσα από έρευνες, αν τελικά οι παντρεμένοι υπερτερούν κοινωνικά, οικονομικά και ψυχικά απέναντι στους ανύπαντρους ή αν συμβαίνει τελικά το αντίθετο.
Η όλη ιστορία του γαμο-διλήμματος ξεκίνησε σχετικά πρόσφατα, αφού στο παρελθόν η κατάσταση ήταν πολύ απλή: ο άνθρωπος γεννιόταν με προορισμό να αναπαραχθεί και εκεί γύρω στα πενήντα, παππούς πια, μπορούσε να εγκαταλείψει τα εγκόσμια. Η ζωή τότε ήταν μικρότερη, το ίδιο και οι απαιτήσεις και τα θέλω. Από τη στιγμή όμως που ο πενηντάρης έγινε «ένας νέος της εποχής, κυκλοφοράει σαν εικοσάρης και είναι ωραίος σαν εραστής», τα πράγματα άρχισαν να περιπλέκονται.
Περισσότερα χρόνια ζωής σήμαινε αυτόματα και περισσότερους καβγάδες με το έτερον ήμισυ. Και έτσι ο παντρεμένος από τα 20, με «παιδί» στα 30 όταν εκείνος ήταν πενηντάρης, έπαψε να την «παλεύει». Τα υπόλοιπα είναι λίγο-πολύ γνωστά: η ηλικία «γάμου» άρχισε να ανεβαίνει, ο δείκτης των διαζυγίων το ίδιο, δεύτεροι, τρίτοι γάμοι και απιστίες έγιναν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση κ.λπ.
Μέσα στο χορό των αλλαγών -και όχι του Ησαΐα- η επιστημονική κοινότητα έστυβε το κεφάλι της για να χαρτογραφήσει τη νέα κατάσταση και να καταγράψει τα «καλά» και τα «κακά» του θεσμού. Και από το στύψιμο αυτό προέκυψαν ενδιαφέρουσες μελέτες που αφορούν το γάμο. Ας δούμε λοιπόν παρέα μύθους να καταρρίπτονται, άλλους να ανατέλλουν και στατιστικές που θα σας κάνουν να απορήσετε, να γελάσετε, να επιβεβαιωθείτε, αλλά και να αρχίσετε να... αναθεωρείτε ίσως όλα όσα πιστεύατε μέχρι τώρα.
Κορακοζώητοι ή μίζεροι αρρωστιάρηδες;
Ολα ξεκίνησαν το 1858, όταν ο William Farr (http:// en.wikipedia.org/wiki/William_Farr), Βρετανός επιδημιολόγος, σκέφτηκε να ερευνήσει τη σχέση μεταξύ γάμου και υγείας. Ετσι χώρισε τον πληθυσμό μιας πόλης σε τρεις ομάδες: παντρεμένοι, ανύπαντροι και χήροι. Ανακάλυψε λοιπόν ότι οι παντρεμένοι ζούσαν περισσότερο, οι ανύπαντροι λιγότερο και οι χήροι, άσ' τα να πάνε... Ετσι υποστήριξε με δεδομένα ότι ο γάμος κάνει καλό στην υγεία μας. Και ένας μύθος γεννήθηκε! Γιατί παρ' όλο που και στις μέρες μας είναι διαδεδομένο ότι ο γάμος κάνει καλό, οι στατιστικές αρχίζουν και κάνουν νερά. Επιπλέον οι κατηγορίες έχουν πληθύνει: τώρα, δηλαδή, υπάρχουν οι χωρισμένοι, όσοι συζούν, τα ομοφυλοφιλικά ζευγάρια κ.λπ.
Πάντως αυτό που μοιάζει να είναι βάσιμο είναι πως -και πάλι σύμφωνα με μελέτες- οι παντρεμένοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να τη «σκαπουλάρουν» από πνευμονία, από κάποια αρρώστια που χρειάζεται εγχείρηση, από καρκίνο και από καρδιά. Εκτός αν ο γάμος αφορά τα ταίρια της Κρουέλα Ντεβίλ και του Φρέντι Κρούγκερ.
Γαμο-στατιστικές
Ο γάμος κάνει καλό. Παντρευτήκατε; Τέλεια! Σύμφωνα με τις στατιστικές, κερδίσατε 4 μονάδες χαμηλότερη αρτηριακή πίεση από τους εργένηδες. Τα καλά νέα δεν σταματούν εδώ: θα παθαίνετε λιγότερους πονοκεφάλους και αν τελικά αρρωστήσετε, θα νοσηλεύεστε λιγότερες μέρες. Εχει κι άλλο: στατιστικά έχετε 50% λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσετε άνοια σε σχέση με τους εργένηδες. Και αν πιστέψουμε το βρετανικό περιοδικό «Psychological Medicine», «ο γάμος, σε σύγκριση με την εργένικη ζωή, είναι ωφέλιμος τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες όσον αφορά την ψυχική υγεία».
Αλλά μπορεί και να μην κάνει καλό... Παράλογο; Καθόλου! Γιατί κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Ετσι λοιπόν, αν παντρευτείτε το λάθος άνθρωπο (αυτό όμως τώρα είναι κομματάκι δύσκολο να το ξέρουμε 100% εκ προοιμίου, αλλά οι επιστήμονες κουβέντα για το άτοπο της θεωρίας...), όχι μόνο δεν θα απολαύσετε καλή υγεία, αλλά και κατάθλιψη θα πάθετε και θα τα «παίξει» το ανοσοποιητικό σας. Λογικό!
Τεστοστερόνη γιοκ για τους παντρεμένους! Για να χαρείτε το σεξ μείνετε ανύπαντροι (αλλά όχι μόνοι...). Καιρός να αγχωθούν οι απανταχού παντρεμένοι: μελέτες έδειξαν ότι ο γάμος μειώνει την τεστοστερόνη των ανδρών αφού δεν χρειάζεται πλέον να είναι κυνηγοί, αλλά «έδεσαν το γάιδαρόπ τους». Και η κατάσταση χαλάει και πάει, λένε και πάλι οι επιστήμονες, όταν γεννηθούν παιδιά, επειδή τότε ο άντρας θέλει να είναι καλός μπαμπάς και ξεχνάει τη... μαμά.
Η συνταγή της επιτυχίας: τα μισά +7
Θα έχετε ακούσει ίσως από τους παλιότερους ότι για να πετύχει ο γάμος η ιδανική ηλικιακή απόσταση είναι «τα μισά συν εφτά», δηλαδή η γυναίκα να έχει τα μισά χρόνια του άντρα +7. Με πιο απλά λόγια: ο γαμπρός είναι 45, η νύφη (25+7) 32. Αυτά όμως τότε, γιατί τώρα για να σας «πετύχει η συνταγή» η νύφη καλό θα ήταν να είναι 5 χρόνια μικρότερη, να έχει παρόμοια ή, ιδανικά, ίδια κοινωνικο-πολιτιστική βάση και (τα σχόλια δικά σας) να είναι πιο έξυπνη από το γαμπρό. Με αυτές τις προϋποθέσεις έχετε 20% περισσότερες πιθανότητες να ευτυχήσει ο γάμος. Αν βέβαια πιστέψουμε ελβετική έρευνα για τον τέλειο γάμο (δημοσιεύτηκε στο «European Journal of Operational Research»). Αν μάλιστα η νύφη έχει τεράστια περιουσία, αμύθητα προικιά, μεταπτυχιακά και διδακτορικά, άψογη δουλειά, αγαπησιάρικους γονείς, δεν έχει αδέλφια και οι αναλογίες της είναι σαν της Μόνικα Μπελούτσι, ε, τότε, και χωρίς επιστημονική βούλα, πετύχατε διάνα!
Γάμος, μακροζωία και... αναχώρηση πριν από την ώρα τους
Και ακόμη μερικά στατιστικά στοιχεία: με βάση την ίδια έρευνα, οι άντρες που παντρεύονται μικρότερες γυναίκες ζουν περισσότερο, αλλά οι γυναίκες με άνδρες μεγαλύτερους ή μικρότερους κατά επτά με εννιά χρόνια έχουν 20% τις πιθανότητες να πεθάνουν νωρίτερα από την ώρα τους!
Το κέρατο ουδείς αγάπησε, αλλά πολλοί το... φόρεσαν: αν πιστέψουμε τις στατιστικές, 70% των παντρεμένων ανδρών και 60% των παντρεμένων γυναικών είχαν παράνομη σχέση. Αρα το κέρατο είναι, όπως δείχνει η παρατήρηση, στοιχείο αναπόσπαστο του... γάμου
Οι χωρισμένοι δεν γιορτάζουνε ποτέ; Ενημερωτικά αναφέρουμε πως, σύμφωνα με τις στατιστικές, κάθε 13 δευτερόλεπτα γίνεται και ένας χωρισμός. Επίσης -στατιστικά- μόλις «νομιμοποιηθεί» μια φλογερή παράνομη σχέση, καταλήγει στο χωρισμό. Και για όσους είναι εκδικητικοί: οι επιστήμονες λένε πως το 80% όσων χωρίζουν εξαιτίας παράνομης σχέσης τελικά το μετανιώνουν.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου