Αν είσαι ουδέτερος το θέαμα του πρώτου ημιχρόνου σε υπνώτιζε. Αν είσαι οπαδός της Μάντσεστερ Σίτι σε εκνεύριζε. Αν είσαι οπαδός του Αρη σε ενθάρρυνε. Εμάς μας ενδιαφέρει η τρίτη περίπτωση γι' αυτό και η εικόνα του Αρη στο πρώτο μέρος ήταν πάνω απ' όλα σωστή. Αν ήταν θελκτική ή όχι αυτό είναι άλλο... κεφάλαιο. Το θέμα είναι ότι ο Γιάννης Μιχαλήτσος ήταν ρεαλιστής και γνωρίζοντας τα όπλα της αγγλικής ομάδας έστησε έναν Αρη με στόχο να κλείσει τους διαδρόμους, να τρέξει, να πιέσει και στη συνέχεια να εκμεταλλευτεί κάποια ευκαιρία. Εξάλλου, το 0-0 των πρώτων 45 λεπτών μόνο ως κέρδος μπορεί να χαρακτηριστεί.
Η αλήθεια είναι ότι το κέντρο της άμυνας της Σίτι δεν ήταν τέτοιο που να απαγόρευε στους επιθετικούς των γηπεδούχων να βγουν μπροστά. Αυτό βέβαια οι κίτρινοι το κατάλαβαν αρκετά μετά το πρώτο σφύριγμα του διαιτητή, εκεί γύρω στο 35' όταν οι γηπεδούχοι άρχισαν σιγά-σιγά να ανεβαίνουν, να παίρνουν περισσότερα μέτρα στο γήπεδο και να ψάχνουν τον τρόπο να απειλήσουν τον Χαρτς.
Μέχρι εκείνο το σημείο παρακολουθήσαμε ένα μονότονο παιχνίδι. Ο Αρης άριστα στημένος αμυντικά, δεν άφησε τους παίκτες του Μαντσίνι να... αναπνεύσουν. Πίεση από το πρώτο λεπτό, συνεχή τρεξίματα και αλληλοκαλύψεις με χαρακτηριστικότερη αυτή του Πρίττα που ακολουθούσε τον Τέβες παντού. Η Μάντσεστερ Σίτι είχε κάποιες -δύο για την ακρίβεια- φάσεις που θα μπορούσε να κάνει τη ζημιά, αλλά σε αμφότερες τις περιπτώσεις ο Σηφάκης ήταν εκεί και εξουδετέρωσε κάθε κίνδυνο. Οσον αφορά στον Αρη, στο 40' καταγράφηκε η σημαντικότερη φάση του, όταν ο Νέτο πήγε να σκοράρει με έξυπνη εκτέλεση φάουλ, αλλά η μπάλα πέρασε ελάχιστα άουτ. Πάντως, το ερώτημα που γεννήθηκε με τη συμπλήρωση του πρώτου μέρους ήταν “που είναι ο Κόκε να μοιράσει παιχνίδι;”.
Στο δεύτερο μέρος και συγκεκριμένα μέχρι το 63ο λεπτό όταν σημειώθηκε η πρώτη μεγάλη φάση του αγώνα -για λογαριασμό της Σίτι- η εικόνα δεν διαφοροποιήθηκε, ήταν copy-paste με αυτή του πρώτου. Πίεση από τον Αρη, τίποτα το ιδιαίτερο από τους φιλοξενούμενους, με τη μόνη διαφορά πως οι παίκτες του Μιχαλήτσου δεν είχαν τον φόβο να σουτάρουν όταν είχαν την ευκαιρία. Εξάλλου από σουτ προήλθε η σημαντική ευκαιρία των γηπεδούχων, απάντηση σε αυτή των Αγγλων. Τα επόμενα λεπτά το παιχνίδι άνοιξε, ενώ όσο πλησιάζαμε στο τελευταία σφύριγμα του Ισπανού ρέφερι η Σίτι ανέβαζε την πίεσή της. Ο Μαντσίνι πέρασε στο γήπεδο και τον Μπαλοτέλι, φόρτωσε την επίθεση, αλλά ο Αρης ακόμα και στα δύσκολα στάθηκε όρθιος και με περίσσια ψυχραιμία είχε τον έλεγχο. Πάντως, αυτό που πρέπει να σημειώσουμε και στην τελική πρέπει να κρατήσουμε, είναι το γεγονός πως σε σχέση με το πρώτο ημίχρονο, το δεύτερο είχε περισσότερες φάσεις. Τόσο από τον Αρη, όσο από τη Σίτι.Ο Αρης έπαιξε για να μη χάσει και σωστά έπραξε. Ουδείς μπορεί να κατηγορήσει τον Μιχαλήτσο για την τακτική του, η οποία έσβησε κάθε πλεονέκτημα της Μάντσεστερ Σίτι. Μάλιστα, αν οι Θεσσαλονικείς είχαν τύχη θα μπορούσαν να πετύχουν ακόμα έναν ευρωπαϊκό θρίαμβο. Η εικόνα στις κερκίδες του «Κλεάνθης Βικελίδης» θυμίζει κάτι από άλλη εποχή. Ή και από πιο πρόσφατη. Κάθε γωνιά είναι καλυμμένη, η ατμόσφαιρα εντυπωσιακή, η γιορτή ξεκινά σε λίγα λεπτά. Οι ενδεκάδες γνωστοποιήθηκαν και από το ξεκίνημα γίνεται κατανοητό πως ο Γιάννης Μιχαλήτσος κάνει το δικό του παιχνίδι. Ο Κόκε δεν βρίσκεται καν στον πάγκο λόγω απίστευτου πειθαρχικού παραπτώματος ώρες πριν από τη σέντρα κι αυτή είναι μια μεγάλη είδηση, αν υπολογίσει κανείς πως μέχρι τώρα ήταν ο παίκτης που κάνει το παιχνίδι του Άρη. Παρ' όλα αυτά, ο Σακάτα είναι άγνωστος στον Μαντσίνι κι υπό αυτή την άποψη, ένα ερωτηματικό για τη Μάντσεστερ Σίτι. Πώς θα πάει η μπάλα όμως τώρα στον Μπομπαντίγια; Μόνον ομαδική προσπάθεια και συμβολή από τα άκρα, είναι η απάντηση. Οι Άγγλοι ρίχνουν στον αγωνιστικό χώρο όλα τα βαριά χαρτιά τους. Ποιός παράλογος είπε πως υπάρχει περίπτωση ο Ρομπέρτο Μαντσίνι να προφυλάξει παίκτη; Το ερώτημα πλέον, είναι να βρεθεί ο τρόπος για να σταματήσει η επιθετική γραμμή των «πολιτών», καθώς στην κορυφή είναι ο Τζέκο, από πίσω του ο Τέβες και στα δύο άκρα οι Σον Ράιτ Φίλιπς και Σίλβα. Η μεγάλη μάχη θα γίνει στο κέντρο, πάντως, κι αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα. Πρίττας και Φατί απέναντι σε Μπάρι και Γιάγια Τουρέ. Τι λέτε; Προς το παρόν, θυμίζουμε ποιές ομάδες δεν έχουν καταφέρει να νικήσουν τον Άρη στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Κάλιαρι, Τσέλσι, Ραπίντ Βιένης, Μπενφίκα, Περούτζια, Σεντ Ετιέν, Ίπσουιτς, Σλιέμα, Λόκερεν, Χάποελ Μπερ Σεβά, Κατοβίτσε, Σερβέτ, Θέλτα, Ζίμπρου, Περούτζια, Ρόμα, Σαραγόσα, Ερυθρός Αστέρας, Μπράγκα, Σλάβεν, Γιαγκελόνια, Αούστρια, Ατλέτικο, Λεβερκούζεν, Ρόζενμποργκ.Ο Άρης ξεκίνησε δίχως να φοβηθεί τον αντίπαλό του κι αυτό είναι καλό. Το κλασικό πια 4 2 3 1 του Μιχαλήτσου έχει αμυντικό προσανατολισμό και είναι χαρακτηριστικό πως σε αρκετές περιπτώσεις στο ξεκίνημα οι «κίτρινοι» βρίσκονται μαζικά από το κέντρο και πίσω. Ο σκοπός είναι να χτυπήσουν στην αντεπίθεση, αφού όμως, πρώτα καταστρέψουν το αγγλικό παιχνίδι. Το θέμα είναι πως η Σίτι από το κέντρο και μπροστά αρχίζει να δείχνει τις αρετές της, με τον Τέβες ορεξάτο και τον Τζέκο κινητικό, ενώ σπουδαία δουλειά κάνει ο Σίλβα. Στο 16' μάλιστα, αν και οφ σάιντ καταγράφει σπουδαία ευκαιρία με τον Σηφάκη να σταματά τον Τζέκο από κοντά. Το BBC αναφέρει πως στο «Κλεάνθης Βικελίδης» η θερμοκρασία είναι πιο υψηλή και από καταμεσήμερο στον πλανήτη Άρη. Δεν έχει άδικο...
Ο Άρης δείχνει να γνωρίζει τι κάνει μέσα στο γήπεδο και το ενθαρρυντικό είναι πως οι παίκτες του πέφτουν πρώτοι στην μπάλα, πλην όμως, για να γίνουν απειλητικοί πρέπει να περάσει η μπάλα στον Μπομπαντίγια με πιο σωστό τρόπο. Ο Αργεντινός αναγκάζεται να γυρίσει πίσω για να πάρει μπάλα και μόνος του δεν μπορεί να παίξει όλη την αγγλική άμυνα. Αυτή, πάντως, έχει αρρυθμίες στο κέντρο της, στοιχείο που επιδιώκει να εκμεταλλευτεί ο Άρης. Απ' την άλλη, η εικόνα φαίνεται πως θα είναι ίδια, για όσο διάστημα δεν μπαίνει γκολ. Οι Άγγλοι πιέζουν, αλλά βρίσκουν διαρκώς μπροστά τους παίκτες του Άρη, με συνέπεια να μην μπορούν να δημιουργήσουν εύκολα φάσεις. Αναζητούν τη στιγμή, αυτή που παλεύει να αποτρέψει ο Άρης. Το κέρδος του Άρη είναι πως έχει αρχίσει να τον αισθάνεται ο Χαρτ κάτω από τα γκολπόστ του. Αυτό ακριβώς χρειάζονταν οι «κίτρινοι», οι οποίοι επιδίωξαν σε όλο το πρώτο ημίχρονο να υπνωτίσουν τους Άγγλους και να χτυπήσουν σε μία ανυποψίαστη στιγμή. Οι Άγγλοι δείχνουν προβληματισμένοι καθώς αναζητούν λύσεις ώστε να διασπάσουν την εξαιρετικά στημένη άμυνα των «κιτρίνων». Ο Τέβες με μια κάθετη πάσα έδειξε πόσο σπουδαίος είναι, ο Τζέκο πάντα απειλητικός, αλλά και πάντα μαρκαρισμένος. Το 0-0 δείχνει αρκούντως ικανοποιητικό και υποσχόμενο για τον Άρη που παίρνει πραγματικά μεγάλη βοήθεια από τους φίλους του στις κερκίδες. Πλέον, έρχεται η ώρα της ανασύνταξης. Αν υπήρχε και ο Κόκε για να μοιράσει το παιχνίδι στην αντεπίθεση, όλα θα ήταν καλύτερα..Προσεκτικός ο Μαντσίνι δεν ρισκάρει κάποια αλλαγή, αν και έχει κανονικό οπλοστάσιο στον πάγκο. Η εικόνα του αγώνα συνεχίζει ίδια με αυτήν του πρώτου ημιχρόνου, και πλέον, το ερώτημα που δημιουργείται είναι ποια ομάδα θα κουραστεί πρώτη. Ο Σακάτα μοιάζει να κινείται σε χαμηλότερες στροφές και ο Μπομπαντίγια πέρα από φιλότιμο δεν δείχνει κάτι καλό, το ίδιο όμως, ισχύει και για την άλλη πλευρά. Αναποτελεσματικό και οι επιθετικοί της Σίτι, με τους Τζέκο και Τέβες να περνούν σχεδόν απαρατήρητοι σε αυτό το τέταρτο. Ακούγεται και είναι επίτευγμα για τον άμυνα του Άρη, ο οποίος προφανώς θα ρισκάρει προς το τελευταίο τέταρτο του αγώνα. Ο αγώνας έχει ανοίξει πλέον, με τη Σίτι να ανεβαίνει στο γήπεδο καθώς βλέπει το μηδέν να παραμένει και τον Άρη να βλέπει τα ανοίγματα. Σε ένα απ' αυτό, ο Νέτο έκανε το σουτ που δυσκόλεψε τον Χαρτ, απαντώντας στην τεράστια ευκαιρία του Τζέκο, ο οποίος υποχρέωσε τον Σηφάκη να τιναχτεί για να κάνει την απόκρουση του αγώνα στην κεφαλιά του Βόσνιου. Ο Άρης έχει πάρει μέτρα στο γήπεδο και δείχνει ο αγώνας να είναι πιο ισορροπημένος. Ο Σέζαρεκ αναλαμβάνει τον άχαρο ρόλο του Μπομπαντίγια, ενώ ετοιμάζεται ο Μπαλοτέλι στην επανεμφάνισή του. Ποιός μπορεί να κατηγορήσει τον Μιχαλήτσο για τον άκρατο ρεαλισμό που επιδεικνύει στον αποψινό αγώνα;Η κούραση έπαιξε το δικό της ρόλο στο τελευταίο τέταρτο, ο Άρης όμως κατάφερε να κρατήσει το μηδέν στην άμυνά του. Επιπροσθέτως, οι παίκτες του έδειξαν πως έχουν τη δυνατότητα να κοντράρουν τους Άγγλους. Ο Μπαλοτέλι είναι μια δύναμη της φύσης και προσπάθησε να παίξει μόνος του απέναντι στην ελληνική άμυνα, εκεί όμως ο Λαζαρίδης είχε τις απαντήσεις. Οι «κίτρινοι» στερήθηκαν τον παίκτη που θα μπορούσε να ανοίξει τους διαδρόμους στην άμυνα της Σίτι, ωστόσο, ο Νέτο και ο Μίσελ έκαναν σπουδαία δουλειά από τα άκρα, κρατώντας αρκετά ψηλά τους Άγγλους μπακ, άρα αποφόρτιζαν την πίεση. Ο αγώνας κύλησε χωρίς τη μεγάλη φάση στο τέλος, καθώς οι προσπάθειες εκατέρωθεν έμεναν στη μέση και το 0-0 τις επισφράγισε, ένα αποτέλεσμα που αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας στον Άρη, ενόψει του επαναληπτικού της Πέμπτης. Συμπερασματικά, αν κάποιος έλεγε προ της σέντρας ότι θα είναι αυτό το αποτέλεσμα, οι πάντες στον Άρη θα αισθάνονταν δικαιωμένοι. Μετά από τον αγώνα, όπου η Σίτι των εκατομμυρίων δεν έδειξε ανίκητη, έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα.
Οι συνθέσεις:
Αρης: Σηφάκης, Βανγκέλι, Μίτσελ, Λαζαρίδης, Γκιάρο, Πρίττας, Φατί, Νέτο (88' Καστίγιο), Σακάτα, Τόχα, Μπομπαντίγια (72' Τσέζαρεκ).
Μάντσεστερ Σίτι: Χαρτ, Ρίτσαρντς, Κολάροφ, Μπόατενγκ, Κόλο Τουρέ, Μπάρι, Γιάγια Τουρέ, Ράιτ-Φίλιπς (77' Μπαλοτέλι), Σίλβα, Τζέκο (84' Σαμπαλέτα), Τέβες.
Διαιτητής: Μαγένκο (Ισπανία)
Κίτρινες: Τζέκο
κειμενο-www.contra.gr
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Το πρώτο ημίχρονο τελείωσε. Βάζουμε πλώρη για το δεύτερο. Κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει το δικαίωμα στην ελπίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφή