Μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα

Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι, ενώ έως τώρα το θέμα του μισθολογικού κόστους στον ιδιωτικό τομέα περιοριζόταν στη δυνατότητα σύναψης επιχειρησιακών συμβάσεων -με τη Λούκα Κατσέλη να είχε αναλάβει τη δέσμευση τροποποίησης της γραφειοκρατίας επικύρωσης από το Πρωτοδικείο των εργατικών καταστατικών, ώστε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες- τελικά ετέθη και πάλι ζήτημα κλαδικών συμβάσεων. Εάν μέχρι το καλοκαίρι δεν υπογραφεί ικανοποιητικός αριθμός ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων, με βάση αναφορά της χώρας στην τρόικα, η ελληνική κυβέρνηση αναλαμβάνει την υποχρέωση αλλαγής του νόμου για τις κλαδικές.

Επέκταση συμβάσεων
Σε αυτή την πολύ πιθανή περίπτωση, μέχρι τον προσεχή Ιούλιο η κυβέρνηση πρέπει να φέρει διάταξη που δεν θα επιτρέπει την επέκταση των κλαδικών συμβάσεων σε όσους δεν μετέχουν στις διαπραγματεύσεις (εργοδότες και εργαζόμενους).
Αυτό αποτελεί τη βάση για την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων, αφού ο εργοδότης που δεν θα διαπραγματεύεται αυξήσεις θα επιβραβεύεται καθώς όχι μόνο δεν θα δίνει αυξήσεις, αλλά ούτε καν τους συνήθεις κλαδικούς μισθούς.
Ωστόσο, στο υπουργείο Εργασίας είχαν μείνει με την εντύπωση ότι δεν θα επανέλθει η τρόικα στις κλαδικές συμβάσεις. Οτι το ζήτημα διευθετήθηκε με την αιτιολογημένη γνώμη -εκ μέρους του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας- περί της ανάγκης επέκτασης (και κήρυξης ως υποχρεωτικών για επιχειρήσεις και εργαζόμενους) των κλαδικών συμβάσεων.
Ομως, πέραν των μέτρων που έχουν ορίζοντα εφαρμογής το καλοκαίρι, μέχρι τον προσεχή Μάρτιο το υπουργείο Εργασίας ανάλαβε την υποχρέωση να φέρει νόμο για την:
*Μη μονιμοποίηση των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου ύστερα από 23 μήνες συνεχούς απασχόλησης ή την ανανέωση 3 συμβάσεων. Χωρίς, από την άλλη, και να διαιωνίζονται οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Κάτι τέτοιο αντιβαίνει το κοινοτικό δίκαιο και την οδηγία 1999/70 που καλούν τα κράτη-μέλη να βάλουν όρια στην ανανέωση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου.
*Δυνατότητα απόλυσης των εργαζόμενων πριν λήξει η σύμβαση (ορισμένου χρόνου) χωρίς την καταβολή του συνόλου των μισθών για τους μήνες ή τα έτη που ορίζει το συμβόλαιο. Με αυτόν τον τρόπο επιχειρείται να παρακαμφθούν οι κανονισμοί λειτουργίας ορισμένων τραπεζών, οι οποίοι δεν προβλέπουν απόλυση προ της ολοκλήρωσης της 35ετίας για πλήρη σύνταξη. Εκτός ίσως εάν προκύψει σπουδαίος λόγος (κατάχρηση κ.ά.).
*Μη «επιστροφή» στον εργαζόμενο του πρόσθετου χρόνου από τη 10ωρη εργασία (διευθέτηση του ημερήσιου-ετήσιου χρόνου εργασίας χωρίς πρόσθετη αμοιβή) εντός 4μήνου, αλλά σε μεγαλύτερο διάστημα. Θα επιδιωχθεί, δηλαδή, μεγαλύτερη ευελιξία στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας (ελαστικό 8ωρο).
*Διευκόλυνση συγκρότησης επιχειρησιακών σωματείων και, εάν δεν υπάρχουν αποτελέσματα μέχρι τον Ιούλιο (μείωση μισθών ιδιωτικού τομέα, το υπουργείο Εργασίας αναλαμβάνει την υποχρέωση αναθεώρησης των κλαδικών συμβάσεων.