Σενάρια διαδοχής

Θα πέσει φωτιά να μας κάψει αν όλα αυτά ειναι...το λειτουργημα του ύψιστου!Ομάδες,αντιπολιτέυσεις,κλίκες,ανώτερες και κατώτερες θέσεις και φυσικά,πλούσια τα ελέη....

Μεταβατική περίοδο διανύει η Εκκλησία της Ελλάδος, τρία χρόνια μετά την εκδημία του μακαριστού αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, τη στιγμή που ο νέος προκαθήμενός της, αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, φαίνεται να έχει καταφέρει -όχι ανώδυνα- να περιορίσει τα εσωτερικά και εξωτερικά «μέτωπα».

Το βέβαιο είναι ότι η λεγόμενη «ομάδα Χριστόδουλου» δεν είναι πλέον συμπαγής. Διαφορετικούς δρόμους -για διαφορετικούς λόγους ο καθένας- έχουν επιλέξει οι ιεράρχες που είχαν βρεθεί κοντά του και επί των ημερών του είχαν λόγο και θέση στα γεγονότα. Στο ίδιο διάστημα, όπως εκτιμούν εκκλησιαστικοί κύκλοι, δεν ήταν λίγες οι φορές που τα «λάβαρα» θα μπορούσαν ήδη να έχουν σηκωθεί από αρκετούς ιεράρχες για θέματα όπως η αύξηση της φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας, το πλαφόν στις χειροτονίες και οι συζητήσεις περί αλλαγής του μαθήματος των θρησκευτικών. Εκτός από τα «πυρά» που δέχεται συχνά από τους μητροπολίτες Θεσσαλονίκης και Καλαβρύτων για την ήπιων τόνων στάση του αλλά και την απροθυμία του να πάρει θέση στα εθνικά θέματα, ο κ. Ιερώνυμος δέχεται επικρίσεις και από άλλους ιεράρχες. Την «αυτονομία» τους κρατούν οι μητροπολίτες Μεσογαίας, Πειραιώς, Καρυστίας, Δημητριάδος, Καισαριανής, Κορίνθου, Αιτωλίας, Αλεξανδρουπόλεως, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κάποιος να τους ταυτίσει σε ομάδα ή να τους συνδέσει με συγκοινωνούντα δοχεία. Αίνιγμα παραμένουν και οι λεγόμενοι «οργανωσιακοί» μητροπολίτες, οι οποίοι διατηρούν μεν τον κύκλο τους με τις ανά την περιφέρεια εκκλησιαστικές οργανώσεις, ωστόσο δε φαίνεται να διεκδικούν ρόλο στα πράγματα.
«Ρυθμοί» Ιερώνυμου
«Αντιπολίτευση» εναντίον του κ. Ιερώνυμου δεν μπορεί να χρεωθεί ούτε στον πυρήνα των ιεραρχών που στήριξαν την υποψηφιότητα του μητροπολίτη Σπάρτης, Ευστάθιου, στις εκλογές για την ανάδειξη του νέου αρχιεπισκόπου. Αλλωστε και ο ιεράρχης της Πελοποννήσου δεν επιχείρησε να έχει ρόλο «αντιπολίτευσης» μετά την -κατά πολλούς- μη αναμενόμενη ήττα που υπέστη. Ο κ. Ιερώνυμος κατάφερε, όπως φαίνεται, να επιβάλει τους ρυθμούς του -έστω και αν κατηγορείται για τις επιλογές του- κρατώντας ισορροπίες στις σχέσεις με την Πολιτεία, σε μία ιδιαίτερα αρνητική οικονομική και κοινωνική συγκυρία. Αυτό φάνηκε και από την τελευταία σύνοδο της Ιεραρχίας, όπου οι μητροπολίτες αντιλαμβανόμενοι τη δύσκολη οικονομική κατάσταση που βιώνει ένα μεγάλο μέρος του ποιμνίου τους δεν επιχείρησαν να σηκώσουν τους τόνους ή να ζητήσουν προνομιακή μεταχείριση, διακινδυνεύοντας να προκαλέσουν την λαϊκή κατακραυγή. «Οι συγκυρίες ευνόησαν τον κ. Ιερώνυμο», σχολιάζουν οι επικριτές του, που του προσάπτουν πρακτικές απλής «διαχείρισης» των εκκλησιαστικών θεμάτων.
Αφορμή για τη σεναριολογία γύρω από ενδεχόμενη παραίτηση του αρχιεπισκόπου έδωσε δήλωση του κ. Ιερώνυμου ότι θα επιθυμούσε να επιστρέψει στη γενέτειρά του μετά το τέλος της διακονίας του. Ο ίδιος, άλλωστε, στην πρόσφατη Σύνοδο της Ιεραρχίας, υπενθύμισε ότι δε βρίσκεται στη θέση του αρχιεπισκόπου για να κάνει καριέρα. Οσοι τον γνωρίζουν, εξάλλου, μιλούν για συνέπεια λόγων και πράξεων και για το γεγονός ότι ο ίδιος δε θα επιθυμούσε, «αν δεν το επέτρεπαν οι δυνάμεις του, να ασκεί τύποις τα καθήκοντά του». Κάτι τέτοιο δεν υφίσταται για τον 73χρονο κ. Ιερώνυμο, ενώ ήδη άρχισαν οι συζητήσεις για τη διαδοχή, τόσο από ιεράρχες που βρέθηκαν συνυποψήφιοί του πριν από τρία χρόνια, αλλά και από «νεότερους» που θεωρούνται «ανερχόμενες» δυνάμεις. Ενδιαφέρον εκδηλώνουν και κάποιοι μεγαλύτεροι σε ηλικία από τον νυν αρχιεπίσκοπο...