«Βρίσκω σωστή μία πολιτική κατά του καπνίσματος για λόγους δημόσιας υγείας, θεωρώ όμως ότι είναι πολύ άκαιρη η συγκυρία για την εφαρμογή του νόμου, καθώς εν μέσω οικονομικής κρίσης, θα πλήξει ακόμα πιο πολύ τη δουλειά των καταστημάτων μας», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Χρυσάνθη Γραίγου, ιδιοκτήτρια καφέ, και προσθέτει: «Θα μπορούσε να έχει γίνει μία σταδιακή εφαρμογή του νόμου, δίνοντας την ευκαιρία και στους καταστηματάρχες και στους πελάτες να αποφασίσουν πώς θα ακολουθήσουν αυτό το μέτρο. Με ενοχλεί, δε, το γεγονός ότι, ενώ και οι καταστηματάρχες είναι φορολογούμενοι πολίτες, δεν τους δίνεται η δυνατότητα να αποφασίσουν οι ίδιοι για το πώς θέλουν να διαθέσουν τον χώρο τους ανάλογα με την πελατεία τους».
Η κ. Γραίγου σημειώνει ότι θα έπρεπε να εφαρμοστεί μία μελετημένη πολιτική σε επίπεδο ενημέρωσης και πρόληψης κατά του καπνίσματος, για τη νέα γενιά, καθώς, όπως λέει «είναι πολύ δύσκολο να πείσεις έναν ενήλικα να μην καπνίζει, πόσο μάλλον όταν αυτή η συνήθεια είναι μέρος της κουλτούρας μας μέχρι σήμερα».
Οι επιχειρηματίες σχολιάζουν και τα πρόστιμα, που προβλέπονται για πελάτες και καταστήματα.
«Εδώ παρατηρείται το εξής παράλογο φαινόμενο: Σε μία χώρα, όπου οι χρήστες παράνομων ουσιών δεν διώκονται και δεν τους επιβάλλονται πρόστιμα, διώκονται οι χρήστες μίας νόμιμης, ευρέως διαδεδομένης και διαφημιζόμενης ουσίας», λέει ο Χρ. Γιαννόπουλος, ιδιοκτήτης μπαρ.
Πάντως, οι εστιάτορες δηλώνουν πως δεν σκοπεύουν να «πέσουν αμαχητί» και σχεδιάζουν νέες πρωτοβουλίες αντίδρασης για το προσεχές διάστημα.
«Δεν έχει πλέον αντοχές αυτός ο κλάδος, που δίνει δουλειά σε 400.000 εργαζομένους, που προσφέρει στην τοπική αυτοδιοίκηση, που προσφέρει στην οικονομία της χώρας», διαμήνυσε εσχάτως ο Γιάννης Τσάκος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εστιατορικών και Συναφών Επαγγελμάτων, συμπληρώνοντας ότι ήδη έχουν μπει λουκέτα σε δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα.
Όταν ξεκίνησαν οι συζητήσεις για την εφαρμογή του νόμου, πριν τις περιφερειακές εκλογές, στις προθέσεις των εστιατόρων για την εφαρμογή του νόμου ήταν η συνεργασία και ο διάλογος με την κυβέρνηση, με βασική αρχή τον σεβασμό των δικαιωμάτων τόσο των καπνιζόντων όσο και των μη, προτείνοντας να έχει την ευθύνη της επιλογής του καπνίζειν, ο πελάτης και όχι ο καταστηματάρχης. Παρά την κατανόηση, που έδειξε ο Υπουργός Υγείας, προεκλογικά, για τα προβλήματα του κλάδου, όπως λένε, στο διάστημα που ακολούθησε διατυπώνονταν κάθε τόσο διαφορετικές εκδοχές για την εφαρμογή του νόμου, ενώ εσχάτως αποφασίστηκε να εφαρμοστεί καθολικά και χωρίς εξαιρέσεις, στο ακέραιο, προκαλώντας την οργή των επιχειρηματιών, οι οποίοι έως πρότινος είχαν την πεποίθηση ότι θα βρεθεί η χρυσή τομή με το Υπ. Υγείας για την εφαρμογή του νόμου, στο οποίο ρίχνουν βαρύτατες κατηγορίες.
«Το Υπουργείο Υγείας οδήγησε την κατάσταση στο σημερινό αδιέξοδο. Δεν είχε συγκεκριμένες θέσεις, δεν είχε καμία διάθεση για διάλογο και με παλινωδίες και τοποθετήσεις υπηρεσιακών παραγόντων, μέρα με τη μέρα άλλαζε τις απόψεις του για την εφαρμογή του νόμου. Χωρίς να προετοιμάσει τους πολίτες, χωρίς κανέναν διάλογο λειτούργησε στη λογική του "αποφασίζουμε και διατάζουμε"», δήλωσε ο Γιώργος Καββαθάς, γενικός γραμματέας της ΠΟΕΣΕ και ο κ. Τσάκος προσυπέγραψε: «Έχουν παγιδεύσει τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Δεν τον έχουν ενημερώσει επαρκώς για τη δεινή θέση που βρίσκεται ο χώρος, ο οποίος επιβιώνει κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες».
Τα εστιατόρια, οι καφετέριες και τα μπαρ είναι δημόσιοι χώροι με υγειονομικό ενδιαφέρον. Δικαιώματα έχουν οι καπνιστές, αλλά και οι μη καπνιστές, που τα επισκέπτονται. Ωστόσο, το δικαίωμα ενός ανθρώπου να υπάρχει σε έναν δημόσιο χώρο με καθαρό αέρα είναι αναμφισβήτητα ανώτερο από αυτό του ανθρώπου, που επιλέγει να καπνίζει. Βασική αρχή του δικαίου είναι ότι «οι πλειοψηφίες ορίζουν τις πολιτικές, αλλά στον βαθμό που δεν καταπατούν τα δικαιώματα των μειονοτήτων».
Στην Ελλάδα οι καπνιστές είναι ακόμη πλειονότητα κι όπως έχει πει και ένας ξένος διανοητής «η ανδρεία μας δοκιμάζεται όταν είμαστε μειοψηφία, αλλά η ανεκτικότητά μας, όταν είμαστε πλειοψηφία». Βασικό δείγμα πολιτισμού μίας χώρας είναι το επίπεδο της ανεκτικότητας που επιδεικνύει απέναντι στο διαφορετικό, απέναντι στα δικαιώματα των ολίγων. Το βέβαιο είναι ότι η ελληνική κοινωνία έχει αποδείξει, έως σήμερα, ότι είναι μια πολύ ανοιχτή και ανεκτική κοινωνία. Ανεξάρτητα από νόμους και απαγορεύσεις, είναι βέβαιο ότι μπορεί να δείξει δείγματα πολιτισμού και εν μέσω οικονομικής κρίσης. Ο Έλληνας πολίτης μπορεί να συνεχίσει, όσο αντέχει οικονομικά ο καθένας, να βγαίνει για φαγητό, να πίνει τον καφέ ή το ποτό του, χωρίς να καπνίζει εντός του καταστήματος, ακόμη κι αν υπάρχει ένας ή και κανένας μη καπνιστής. Τελικά, είναι θέμα ελληνικού πολιτισμού και όχι κυβερνητικής πολιτικής. Άλλωστε κανείς δεν έχει πεθάνει από την έλλειψη καπνού. Μάλλον, το αντίθετο.
www.agelioforos.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου