Δεν χρειάζεται να αναφέρω εγώ τους λόγους για τους οποίους το ποδόσφαιρο είναι το πιο συναρπαστικό άθλημα στον κόσμο. Αν πάρει κανείς τα δύο τελευταία παιχνίδια του ΑΡΗ με Ξάνθη και Καβάλα μπορεί κάλλιστα να το καταλάβει.
Οι συγκυρίες και το… δοκάρι μέσα ή δοκάρι και έξω σε όλες του τις εκφάνσεις μπορεί να δρομολογήσει τέτοιες εξελίξεις στην διάρκεια ενός 90λεπτου που θα διαμορφώσουν και το τελικό αποτέλεσμα.
Με την Ξάνθη ο ΑΡΗΣ στην πρώτη φάση των φιλοξενούμενων δέχεται γκολ, μετά από λίγο έχει δοκάρι στην συμβολή των δοκών με Φατί και 3 λεπτά αργότερα έρχεται η αποβολή. Αποτέλεσμα ήττα από μία πολύ κατώτερη ομάδα που πέρα όλων των άλλων εκμεταλλεύτηκε και την κούραση από το ματς με την Ρόζενμποργκ που είχε τελειώσει 61 ώρες πριν!
Με την Καβάλα με το καλημέρα ο ΑΡΗΣ πετυχαίνει γκολ και δείχνει ορεξάτος για πολύ καλή εμφάνιση. Στις ήδη όμως σημαντικές απουσίες των Τόχα, Τσέζαρεκ, προστίθεται μόλις στο 16 ο Κόκε κι αλλάζει όλο το πλάνο. Ο Μενδρινός πάει πίσω από τον Ρουίζ και ο Τσεζνάουσκις πάει από τον πάγκο αριστερά και η ομάδα ψάχνεται.
Κι όμως έχει δύο μεγάλες φάσεις με Ρουίζ και Μνεδρινό να κλειδώσει το ματς, ενώ η Καβάλα που έχει ξεκάθαρα την κατοχή στο πρώτο ημίχρονο πέφτει πάνω σε μία πολύ καλά οργανωμένη άμυνα και ένα εξαιρετικό νέο τερματοφύλακα για να μείνει το 1-0.
Στο δεύτερο μισό του αγώνα ο ΑΡΗΣ πολύ πιο εύκολα κράτησε μακριά από την εστία του την Καβάλα με τον Φατί να βρίσκεται παντού, τον Μενδρινό να κάνει αμέτρητα χιλιόμετρα (κι αν πρόσεχε λίγο την τελική του πάσα-σουτ θα ήταν και ο MVP της αναμέτρησης) και τους Οριόλ (κυρίως), Λαζαρίδη να μην επιτρέπουν στους καλούς και ταχύτατους επιθετικούς της Καβάλας να φανούν απειλητικοί. Παράλληλα ο Ρουίζ ήταν ο παίκτης που είδαμε το καλοκαίρι στην Ευρώπη και έδειξε ότι ξεκούραστος μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ.
Όποτε οι φιλοξενούμενοι απειλούσαν από μακρινή απόσταση (ένα σουτ είχε η Καβάλα μέσα από την περιοχή κι αυτό βγήκε… πλάγιο) ο Μάρκος Βελλίδης εξουδετέρωσε τα καλά σουτ του Ογκμπέτσε και του Καρντόσο.
Έχω αναφερθεί και μέσω ραδιοφώνου στον Βελλίδη, αλλά και εδώ και διάφοροι άσχετοι ή στημένοι κατά καιρούς έχουν υποτιμήσει και τον Μάρκο και τον Χουάνμα που επίσης είναι ένας καλός τερματοφύλακας. Είμαι σίγουρος ότι σε 3-4 χρόνια το δίδυμο τερματοφυλάκων στην εθνική θα είναι οι Σηφάκης- Βελλίδης γιατί πραγματικά είναι οι καλύτεροι Έλληνες τερματοφύλακες. Χρειάζεται βέβαια, δουλειά, δουλειά και… δουλειά. Αλλά αυτό ήδη το κάνουν και οι δύο και με το παραπάνω.
Ο ΑΡΗΣ στην τελική πήρε από το παιχνίδι αυτό ακριβώς που ήθελε, τους τρεις βαθμούς της νίκης και σαφέστατα βλέπει με μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον
Κι με αφορμή τον Βελλίδη θα ήθελα να καταγράψω ορισμένες σκέψεις και φυσικά μέσω του blog να τις συζητήσουμε και μαζί. Ακούω και διαβάζω κατά καιρούς για τις μεταγραφές του ΑΡΗ επικριτικά σχόλια και δυσφορία παρά το γεγονός ότι αυτοί οι παίκτες έχουν οδηγήσει τον σύλλογο στις φοβερές φετινές εμφανίσεις στην Ευρώπη.
Αν εξαιρέσουμε τον Φαμπιάνο και τον Πορτίγια που δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα, αλλά ήρθαν στην ομάδα με κόστος πάρα πολύ μικρό, οι υπόλοιπες μεταγραφές του ΑΡΗ ποιες είναι κι τι έχουν προσφέρει;
Εγώ θα γράψω τους παίκτες κι ας βγει κάποιος να πει ότι διοίκηση και Κούπερ δεν έκαναν σωστές κινήσεις το καλοκαίρι. Διάβαζα στο ΦΩΣ χθες έναν εκ των παλαιότερων και πλέον έμπειρων συντακτών, τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη να γράφει για την άξια θαυμασμού λειτουργία του ΑΡΗ σε μεταγραφικό επίπεδο και τον εξαιρετικό τρόπο εύρεσης καλών παικτών (πάντα με βάση και τα χρήματα που διαθέτει), αλλά και το εξαιρετικό ποσοστό παικτών που του βγαίνουν, την στιγμή που ακόμα και αρειανοί από τις μεταγραφές του καλοκαιριού μιλάνε για τον Πορτίγια και τον Φαμπιάνο.
Την ίδια στιγμή ήρθαν ο Βελλίδης, ο Χουάνμα, ο Μίσελ, ο Οριόλ, ο Καζναφέρης, ο Μενδρινός, ο Λαζαρίδης, ο Τσέζαρεκ, ο Ρουίζ, ο Τόχα, ο Φατί, ο Τσεζνάουσκις, ο Παπαζαχαρίας. Οι δυο τελευταίοι δεν έχουν βοηθήσει (ο Γρηγόρης δεν έχει παίξει καν) λόγω τραυματισμών, αλλά ποιος πραγματικά μπορεί να κατηγορήσει τον Κούπερ ή την διοίκηση για τους υπόλοιπους για μη σωστές επιλογές; Θυμάμαι τι έχουν πει ορισμένοι γυριστρούληδες ειδικά για Οριόλ, Λαζαρίδη, Μίσελ, Μενδρινό και τα παιδιά τους έχουν εκθέσει ανεπανόρθωτα. Πόσο άσχετος αν όχι στημένος είσαι για να λες ότι ο Τόχα ή ο Φατί δεν είναι καλοί παίκτες; Είπαμε ΝΑΙ στην κριτική, ΟΧΙ στην απαξίωση…
Το θέμα σήμερα είναι στην μεταγραφική περίοδο του Γενάρη να γίνουν οι κινήσεις που πρέπει ( ήδη έχουν δρομολογηθεί σε μεγάλο βαθμό), αλλά και να… βγουν και στο χορτάρι. Γιατί όσο καλό κι αν είναι το βιογραφικό ή η γνώση ενός παίκτη που έρχεται, ο καθρέφτης είναι το γήπεδο. Αν αυτό συμβεί τότε ο ΑΡΗΣ θα μπει άνετα στα πλέι-οφ και θα κυνηγήσει το καλύτερο δυνατό…
Υ.Γ.1 Σας έπιασε ορισμένους μία… λαγνεία με την Κ20 και γιατί δεν ανεβαίνουν παίκτες και άλλα διάφορα χωρίς πραγματικά να γνωρίζετε τι συμβαίνει. Δηλαδή ο 23χρονος Βελλίδης και ο 23χρονος Καζναφέρης ή ο 17χρονος Κατίδης που έκανε ντεμπούτο έστω για λίγα λεπτά, όπως και ο 19χρονος Οικονομόπουλος με την Τρίπολη δεν είναι παίκτες νεαροί σε ηλικία στους οποίους μπορείς να ποντάρεις και για το μέλλον; Δεν είναι παίκτες με προοπτικές και ικανοί μελλοντικά να στελεχώσουν τον ΑΡΗ; Η μήπως οι μεγαλύτεροι δεν το κάνουν ήδη; Υπομονή, λοιπόν, χρειάζεται από όλους και όχι βιαστικές και απαξιωτικές κρίσεις χωρίς μάλιστα να υπάρχουν και οι σχετικές γνώσεις του αντικειμένου… Σιγά, σιγά θα μπουν τα παιδιά για να μην… καούν και πρόωρα!
Υ.Γ.2 Τα μεγάλο πανό του SUPER-3 για τους 22 οπαδούς του Ηρακλή φανέρωσε για μία ακόμα φορά τα θέλω, τα πιστεύω και την μαγκιά των οπαδών του ΑΡΗ, αλλά και την πραγματική και ουσιαστική αλληλεγγύη ανάμεσα σε πραγματικούς οπαδούς και όχι περιθωριακά εγκληματικά στοιχεία με κράνη και κουκούλες. Ίσως μετά από αυτό να άνοιξαν τα μάτια και των τελευταίων και να αντιλήφθηκαν και το νόημα του υστερόγραφου στο προηγούμενο σημείωμά μου. Τους πραγματικούς οπαδούς τους ενώνουν πολλά περισσότερα από όσα ορισμένοι επιδιώκουν να τους χωρίζουν…
Υ.Γ.3 Πραγματικά δεν μπορώ να αντιληφθώ πως διαιτητές όπως ο Παμπορίδης συνεχίζουν να βρίσκονται στους πίνακες. Στο πρώτο ημίχρονο η κλωτσιά έπεφτε σύννεφο και μάλλον είχε ξεχάσει τις κάρτες στα αποδυτήρια. Στο δεύτερο ημίχρονο τις έβγαζε την μία πίσω από την άλλη. Το αποκορύφωμα ήταν στο φύλλο αγώνα , όπου έγραψε ότι οι οπαδοί του ΑΡΗ τον έβρισαν 30 φορές (!!!). Ούτε 29, ούτε 31 δηλαδή, αλλά αλλού είναι το καλύτερο. Έγραψε, λοιπόν, ότι οπαδοί του ΑΡΗ έβριζαν από την κερκίδα (!) τους παίκτες της Καβάλας και την ομάδα της Καβάλας! Πραγματικά πρώτη φορά πρέπει να συνέβη αυτό σε γήπεδο στην Ελλάδα…. Σίγουρα όμως πρώτη φορά ένας διαιτητής καταγράφει ότι οπαδοί έβριζαν την αντίπαλη ομάδα (!) γιατί λόγω της υποδειγματικής συμπεριφοράς του κόσμου δεν είχε κάτι άλλο να γράψει. Πάλι καλά που δεν ανέβηκε και στην κερκίδα να τους συλλάβει για εξύβριση του Καρντόσο και του… Νταρσεβίλ!
Υ.Γ.4 Αυτό που γίνεται με τον Κάσπερτσακ και τον Κόσμι είναι απίστευτο. Χαμπάρι δεν είχε ο Πολωνός όταν του είπαν οι δημοσιογράφοι αν είναι το τελευταίο του παιχνίδι. Όταν τελείωσε η συνέντευξη Τύπου ρωτούσε γιατί τον ρώτησαν κι αν συμβαίνει κάτι. Φήμες ότι τον άφησαν Θεσσαλονίκη για να πάρει απ’ ευθείας το αεροπλάνο για την πατρίδα του θεωρούνται κακεντρεχείς και ανυπόστατες. Από την άλλη ο Ιταλός ήρθε μαζί με δύο συμπατριώτες του σε σουίτα και το’ παιζε τρελίτσα. Όπως θα κάνει κι αυτός που θα έρθει στην θέση του σε καμιά δεκαριά παιχνίδια…
Υ.Γ. 5 Πλήγμα ο τραυματισμός του Κόκε. Θα ξεκαθαρίσει το πρωί της Τετάρτης πόσο καιρό θα μείνει εκτός κι αν θα μείνει τελικά δέκα μέρες εκτός ή 20 με 25. Ευτυχώς για το Σάββατο το παλεύουν να επιστρέψουν Τόχα, Τσέζαρεκ…
Υ.Γ.6 Είναι απίστευτοι οι Ρουμάνοι, αλλά και οι Ρουμάνες. Αρχίζω να πιστεύω τελικά ότι ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν είναι ξάδελφος του Χάτζι!
www.gazzetta.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου