Έφθανε, όμως, μόνον αυτό; Όχι βέβαια. Τα κάστρα πέφτουν εκ των έσω. Φυσικά και ο κόσμος ήθελε μια αλλαγή. Όμως, αλήθεια, πόσοι από αυτούς πήγαν στις κάλπες;
Συν τοις άλλοις, το ΠΑΣΟΚ είχε κάνει τη σοφή κίνηση από νωρίς: Είχε εντάξει στο δήμο Θεσσαλονίκης, την Τριανδρία. Μια Τριανδρία που η Δρίτσα είχε... ιδρώσει για να τον κάνει γαλάζιο. Κι ήταν πολύ εύκολο να γυρίσει. Και γύρισε. Εκτός του ότι οι συντηρητικοί ψηφοφόροι της Τριανδρίας δεν είχαν, πια, λόγους να ψηφίσουν. Είναι τοπικιστές... Εξάλλου, είχαν έναν τέλεια οργανωμένο δήμο και, το τελευταίο που ήθελαν, ήταν η ένταξη σε έναν άλλον.
ΕΝ τέλει,ο Μπουτάρης ήταν αυτό που χρειαζόταν οι λίγοι που ψήφισαν: Άλλη αισθητική, νέα πνοή. Ο Γκιουλέκας έσερνε, σα νέο φάντασμα του Σέξπιρ, βαριές τις αλυσίδες της προηγούμενης διοίκησης. Η οποία θα αφήσει στη Θεσσαλονίκη νέα παραλία, νέο δημαρχείο, κτίρια, πεζοδρόμια, δημοτικό κολυμβητήριο στην Τούμπα, ηλεκτροφωτισμούς και στην τελευταία γειτονιά, αλλά και μια τρύπα στα ταμεία του δήμου!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου