Πάμε εν πλώ!

Σύμφωνα με το σχεδιασμό του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, τα καραβάκια μπορούν να σηκώσουν άγκυρα σε ένα χρόνο από σήμερα, ενώ έχουν περάσει 25 χρόνια από την πρώτη φορά που κατατέθηκε πρόταση για τη δημιουργία θαλάσσιας αστικής συγκοινωνίας.

Αυτό το χρονικό διάστημα βρίσκεται σε εξέλιξη η μελέτη σκοπιμότητας και βιωσιμότητας του έργου, η οποία θα ολοκληρωθεί στις αρχές Αυγούστου και, μεταξύ άλλων, θα υποδεικνύει τον αριθμό αλλά και τις θέσεις των στάσεων. Η γραμμή, πάντως, θα ενώνει το δήμο Θερμαϊκού, το δήμο Καλαμαριάς και το κέντρο της Θεσσαλονίκης, καλύπτοντας μια απόσταση οκτώ ναυτικών μιλίων. Η σύνδεση θα εξυπηρετηθεί με τέσσερις ή πέντε στάσεις: πλατεία Ελευθερίας, Μέγαρο Μουσικής, μαρίνα Καλαμαριάς, Περαία, Αγία Τριάδα.

Η μορφή των εκδοτηρίων και των χώρων αναμονής στις προβλήτες θα επιλεγεί μετά από αρχιτεκτονικό διαγωνισμό που θα διενεργήσει το υπουργείο στα μέσα Ιουνίου για νέους αρχιτέκτονες. Ο διαγωνισμός θα είναι προσχεδίων και ο νικητής θα αναλάβει την επόμενη φάση των οριστικών αρχιτεκτονικών μελετών. Το Σεπτέμβριο θα γίνει η ανοιχτή πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος προς τους ιδιώτες.

Ο αρμόδιος υφυπουργός, Σπύρος Βούγιας, προκειμένου το έργο να μην μπλοκάρει και πάλι, προσπαθεί να προχωρήσει το θέμα της αδειοδότησης, αλλά και της κατασκευής των στάσεων, μέσω χρηματοδοτικών προγραμμάτων, ώστε ο ιδιώτης που θα αναλάβει το έργο να ασχοληθεί μόνο με τη δρομολόγηση των πλοίων. Μάλιστα, σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του υφυπουργού, για τα καραβάκια έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον από Ελληνες και ξένους επιχειρηματίες, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στα νησιά των Σποράδων, στη Σαλαμίνα και το Πέραμα στην Αττική, αλλά και στην Κωνσταντινούπολη.

Ο τύπος των σκαφών δεν έχει καθοριστεί επακριβώς ακόμα, όμως σίγουρα θα είναι ταχύπλοα, πιθανώς καταμαράν, με μέγιστη ταχύτητα 20 – 25 μίλια την ώρα. Θα έχουν χωρητικότητα 200 έως 250 επιβατών και θα μπορούν να μεταφέρουν ανθρώπους με αναπηρία και ποδηλάτες.

Η συχνότητα των δρομολογίων θα διαμορφωθεί ανάλογα με τις ώρες αιχμής και τη ζήτηση του επιβατικού κοινού. Πάντως, θα είναι από 15 λεπτά έως μισή ώρα. Ο χρόνος διαδρομής από την Περαία μέχρι την πλατεία Ελευθερίας υπολογίστηκε ότι θα είναι 20 με 25 λεπτά σε ένα εξπρές δρομολόγιο, ενώ σε ένα δρομολόγιο με ενδιάμεσες στάσεις 35 με 40 λεπτά.

Η ημερήσια επιβατική κίνηση, ανάλογα με τη συχνότητα των δρομολογίων που θα επιλεγεί, θα κυμαίνεται από 12.000 έως 16.000 επιβάτες. Αντίστοιχα, ανάλογα με τη συχνότητα που θα επιλεγεί να έχουν τα δρομολόγια, υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν από έξι έως εννιά πλοία.

Η θαλάσσια συγκοινωνία, σύμφωνα με τα κλιματικά δεδομένα της περιοχής, υπολογίστηκε ότι δε θα μπορεί να λειτουργεί 15 μέρες το έτος, λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών, όταν δηλαδή θα πνέουν θυελλώδεις άνεμοι. Οσο για την τιμή του εισιτηρίου, εκτιμάται ότι θα είναι 2,5 με 3 ευρώ.Η ιδέα για τη δημιουργία της θαλάσσιας αστικής συγκοινωνίας της Θεσσαλονίκης γεννήθηκε το 1986. Τότε ο Σπύρος Βούγιας, με την ιδιότητα του καθηγητή του ΑΠΘ, ανέθεσε διπλωματική εργασία στους φοιτητές του. Η έμπνευσή του ήταν να διερευνηθεί πώς μπορεί να γίνει θαλάσσια σύνδεση της Θεσσαλονίκης με την Καλαμαριά. Το 1987 η εργασία παρουσιάστηκε σε συνέδριο, προκάλεσε εντύπωση και δημοσιεύτηκε στον Τύπο. Ιδιωτική εταιρία ενδιαφέρθηκε και ζήτησε από τον Σπύρο Βούγια να εκπονήσει μελέτη βιωσιμότητας. Η μελέτη ολοκληρώθηκε το 1989. Ομως παρότι το έργο ήταν αρχής εξαρχής δημοφιλέστατο και παρότι το 1994 απευθύνθηκε πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος σε επενδυτές για να το αναλάβουν, συνεχώς είχε στο διάβα του εμπόδια, τα οποία φαίνεται ότι πλέον ξεπερνιούνται.