Searching...
12:56 π.μ.

Η ΟΥΣΙΑ....


ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΛΑΝΙΑ

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΥ:
Εκτιμώ απεριόριστα τον κόσμο του Αρη, κυρίως γιατί αντιλαμβάνεται τη σχέση του με την ομάδα με τρόπο μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα. Στον Αρη οραματίστηκαν και έκαναν πράξη ένα μοντέλο διοικητικής διαχείρισης βασισμένο στη συνέπεια της παρουσίας. Αν οι οπαδοί του Αρη τού γυρίσουν την πλάτη, θα πάψει να υπάρχει: στη βάση αυτής της σύμβασης ο ΑΡΗΣ λειτουργεί. Το νόημα της ύπαρξής του είναι η παρουσία των οπαδών του: σε ένα ποδόσφαιρο παραγόντων και χορηγών το βρίσκω υπέροχο.

 

Τελικός

Πέρυσι είδα τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος μέσα στους οπαδούς του Αρη στο ΟΑΚΑ. Εζησα την προσμονή, την πίστη, την ανάγκη, την πίκρα και στο τέλος άκουσα μόνο μνήμες. Το φάιναλ φορ της Γάνδης, το Μόναχο, η ήττα από τον Ολυμπιακό στο Καυτανζόγλειο –ιστορίες αγάπης με πικρό φινάλε. Και στο μυαλό όλων φρέσκες, αληθινές και γι’ αυτό υπέροχες, μικρές ερωτικές ιστορίες που τις επαναλαμβάνουν μεταξύ τους με δέος

–ήττες ιερές. Ο οπαδός του Αρη είναι ένας παράφορα ερωτευμένος που σπάνια βρίσκει ανταπόκριση –ο τρόπος που αντιμετωπίζει την ομάδα δεν είναι λογικός, γιατί αυτή η προσέγγιση απαιτεί σκέψη και στον Αρη υπάρχουν μόνο συναισθήματα. Οι οπαδοί του Αρη, μάρτυρες κατά καιρούς μεγάλων στιγμών ερωτικής προδοσίας, όπως π.χ. ο περσινός χαμένος τελικός, δεν ψάχνουν ποτέ τα γιατί, ίσως γιατί έχουν μόνο μια καψούρα στην οποία πιστεύουν. Στην πίστη δεν χωράνε αμφιβολίες κι αυτό τους έχει οδηγήσει σε καταστάσεις ριψοκίνδυνες, όπως π.χ. ο υποβιβασμός, οι Αραβες, η παραλίγο πτώχευση. Από την άλλη αναρωτιέμαι μήπως είναι προτιμότερο να σφάλλουμε και να παραμένουμε ερωτευμένοι, παρά να αμφισβητούμε και να συμπεριφερόμαστε σαν ανέραστοι. Ο οπαδός του Αρη δεν αναρωτιέται -την απάντηση την ξέρει: δεν τίθεται δίλημμα.

 

Μεταφυσική

Δεν πιστεύω στην καθοριστικότητα της ψυχολογίας: νομίζω ότι συχνά η ψυχολογία είναι μια εύκολη εξήγηση για αυτονόητα ή μια δικαιολογία για διασυρμούς που αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε αυτοκριτικά. Ο ΑΡΗΣ στη Μαδρίτη προηγήθηκε και θα 'πρεπε ψυχολογικά να πετάει, αλλά μέσα σε δέκα λεπτά βρέθηκε να χάνει: ψυχολογικά θα 'πρεπε να έχει διαλυθεί. Ο Κόκε που δεν σκόραρε από τον περασμένο Απρίλιο δεν έπρεπε να εκτελέσει το πέναλτι, γιατί ως σκόρερ είναι εκτός ψυχολογίας: το χτύπησε και σκόραρε. Από την άλλη πιστεύω πολύ στη μεταφυσική, στα σημάδια, στο ανεξήγητο της μοίρας που κάνει με τις ζωές μας ό,τι γουστάρει. Οταν είδα τον Λαζαρίδη να κάνει το 3-2 σκέφτηκα αν αυτό είναι όντως αληθινό. Κι όταν τον είδα να πανηγυρίζει μπροστά στο τεράστιο κιτρινόμαυρο ποτάμι των οπαδών δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία πως αν η μοίρα χρωστάει σε κάποιον ένα θαύμα, το χρωστάει σ’ αυτόν τον κόσμο και στη μυστηριακή, ιερή -τολμώ να πω- επιμονή του.

Πιστοί

Ο ΑΡΗΣ πήγε στη Μαδρίτη με 3.000 πιστούς. Ο ΑΡΗΣ που δεν κατάφερε να κερδίσει στο γήπεδό του τη Λάρισα, που έχασε από τον Πανσερραϊκό σε ένα ματς που κράτησε δυο μέρες, που αποκλείστηκε από τα Τρίκαλα στο Κύπελλο, που δέχτηκε τέσσερα γκολ από την ΑΕΚ. Ολα αυτά που στις κανονικές ομάδες θα μεγάλωναν τη δυσπιστία και θα γεννούσαν απογοήτευση, στον Αρη διαλύθηκαν, έγιναν ιστορίες πίκρας που γεννούν καινούργια επιμονή, καινούργια θέλω. Ο καθρέφτης του έρωτα είναι πάντα παραμορφωτικός, αλλά τι σημασία έχει η πραγματικότητα; Ναι, μπορεί οι υπόλοιποι να μην καταλαβαίνουμε τη δουλειά του Κούπερ ή να δηλώνουμε απογοητευμένοι από την ομάδα, αλλά τι λόγος μας πέφτει; Αν ο λαός του Αρη βλέπει ένα αρχιτεκτονικό σχέδιο εκεί που οι άλλοι βλέπουν μια μουντζούρα, το πρόβλημα είναι των άλλων! Ναι, ο έρωτας των Αρειανών για μια ομάδα που πολλές φορές απογοητεύει μπορεί να είναι ακατανόητος, ακόμα και συνωμοτικός, όμως αμφιβάλλει κανείς ότι είναι γνήσιος; Εγώ όχι.

 

Πάντα

Η νίκη στη Μαδρίτη δεν επιδέχεται ανάλυσης –ανήκει στη σφαίρα του μεταφυσικού. Οι τρεις χιλιάδες όμως Αρειανοί ήταν εκεί, όπως πάντα. Κολλημένοι παράφορα, τρελαμένοι, ικανοποιημένοι για ένα ακόμα ταξίδι που θα περνούσε στη μυθολογία των στιγμών που μνημονεύουν ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Οι 3.000 Αρειανοί, σαν ιεροκήρυκες ενός δόγματος, πίστευαν στο θαύμα με το ίδιο πάθος που πίστεψαν και σε πολλά άλλα: αν το καλοσκεφτείτε, αυτό το πάθος μετρά στο τέλος περισσότερο και από το θαύμα –ή για να το πω διαφορετικά είναι κάτι αληθινό. Μόνο αν πιστεύεις ότι όλα γίνονται μπορείς να είσαι οπαδός του Αρη. Αλλιώς δεν αντέχεις.

 

Ανεμόσκαλα

Οταν ο Λαζαρίδης έκανε το 2-3 μου φάνηκε πως είδα μια ανεμόσκαλα που οδηγούσε από το «Βιθέντε Καλντερόν» στην ευτυχία. Για ένα βράδυ πάλι ήμασταν όλοι με τον Αρη, όπως τον καιρό του Γκάλη. Στριμωχνόμασταν και προσπαθούσαμε να γαντζωθούμε στην ανεμόσκαλα. Οχι, μάγκες, αυτή τη φορά η ευτυχία είναι μόνο δική τους…

ΠΗΓΗ:ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΜΠΡΑΒΟ,ΕΠΙΑΣΕΣ ΤΟ ΝΟΗΜΑ!!!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Back to top!